şimdi ve bundan sonrası hakkında ileri geri konuşmalar..

.

#WeeklyBlogProject

neredeyse bir yıldır buraya yazmadım. bunun sebepleri hakkında kafanızı şişirecek değilim. sonuçta insanoğlu neler olduğunu değil de, neler olacağını daha çok merak eder. bu yüzden geçen yıla değil de gelecek yıla yatırım yapmayı düşündüm. bir anda aklıma gelen, belki zor ama bir o kadar da heyecan verici bir proje yapmaya karar verdim. malum, daha çok gittiğim gördüğüm yerlerin bende bıraktıklarından nasiplenirsiniz. çektiğim fotoğrafları görür, altlarında onlarla alakası olmayan yazılarımı okursunuz. benim hikayelerimdir onlar; bende bıraktıkları, yaşattıklarıdır. size aktarmayı istediğim ne varsa, aslında biraz da sizden iz(ler) taşır. çünkü çoğu zaman aynı hayalleri kurarız farklı zaman dilimlerinde. aynı insanlara hayran olur. iç geçirir, küfrederiz. halimizden anlayanların kısmetinde ne varsa, biraz da bizden -daha doğrusu sizden- parçalar olur bunda. olsun da zaten, insanı duyguların temelinde bu var zaten..


üretmek üzerine çok fazla kelam edilen bir evrende, haftalık yazılar yazmak ne kadar kolay bilmiyorum. yaptığım şeyi ne kadar devam ettirebilirim onu da bilmiyorum. sonuçta kendinden bahsetmenin, haftalık bir devinim halinde devam etmesi ne kadar gerçekçi olur tam anlamıyla bir muamma. amaçladığım şey daha önce bu şekilde bir blogda yapıldı mı onu bilmiyorum. varsa da en azından ben görmedim. çünkü insanları belirli konularda fikirlerini malum mecralarda -ki buna ben de dahilim- dile getirirken gündelik, birinin çıkıp haftalık olarak bir sene içinde kendinden, yaptıklarından, yapacaklarından ve en önemlisi de anılarından bahsetmesi biraz hayalperestlik gibi duruyor. yaşanacak zaman kaymaları, biçimsiz gibi görünen anı prototipleri gibi önünüze teker teker düşüp size benden bahsedecek. biriken onca şey, yazılmamış onca anı varken bunun yapılması bir mecburiyetti. borçlu olduğum için değil de, istediğim için bi' şey yapmanın verdiği heyecan diyelim. en güzel açıklaması bu sanırım. 



belirli kuralları yok yazacaklarımın, tek kural bir yıl içinde toplamda 52 blog yazısı yayınlamak burada. kimi zaman kısa, kimi zaman haddinden fazla uzun. biriken, hala da birikmeye devam eden bir sürü fotoğrafın anılarından tutun da, her seyahatte karşılaştığım ilginç anılara kadar her şey olacak içinde. duyduğum bir garip dialog bile müsebbibi olacak yazılarımın. çünkü hayat çoğu zaman kulak misafiri olduğumuz zamansız muhabbetlerin bizde bıraktıkları oluyor. içinde olsak da olmasak da çoğu kelime dizilerinin, eskilere dayanan bir rivayetin bize yansıması onlar. es geçemiyorken bunca cümleyi, duymamazlıktan gelemezken başka çaresi kalmıyor insanın. 

işte, 52 tane başka çaremin kalmadığı yazıyla baş başa bırakıyorum sizi. 


..week 1 is over!




2 fikre tercüman olmuş:

www.macerakitabim.com dedi ki...

Eh, o zaman şöyle diyeyim. Bir senedir burada olmadığının farkındayım ve yazmanı isterdim çünkü seni okumayı seviyorum. 52 Hafta boyunca yazmakta ne var yahu? Ben geçen sene bunu bir başka liste projesiyle yaptım. Bazen zorluyor, kabul ediyorum ama bitince nefis bir tat bırakıyor insanın ağzında. Zaten içinden bunu yapmak geçmese buraya yazmazdın. Mesela ben şu an her hafta seni okuma şansım olduğu için gevrek gevrek gülüyorum. Fareli bir köyün hayalcisinin anlatacak çok şeyi olsa gerek.
week 1 comment is over!

Adsız dedi ki...

kendi adıma pek sevindim doğrusu; kelamı okunur, fotoğrafı bakakalınır kaç kişi var ki... uzun zamandır blog yazmayan ve okumayan beni, gençliğini hatırlayan bir orta yaşlı gibi hissettiren şu haberi okudum önce ne güzel karar dedim haliyle. şimdi sıra haftaları teker teker devirmekte.

Yorum Gönder

hani duşa girersin de su ısınana kadar geçen süre içinde yaşadığın üşüme vardır ya?

hahh işte o anlarda aklına takılan bir yorum olsun..